Afremmen

Hoe makkelijk is het om op volle snelheid door te gaan? Actie is reactie, en massa is traag. Dus als je eenmaal in gang bent geschoten heb je het vaak niet meer door dat je te snel gaat. En dat is wat er bij mij een aantal jaar geleden is gebeurd: vol gas! Letterlijk. Tot dat (ook letterlijk) niet meer ging, en ik opeens met 50 km per uur op de rechter baan van de snelweg reed. Vrachtwagens haalden mij toeterend in, en ik had geen idee hoe dat precies was gebeurd…

Ik had een burnout te pakken, en dat terwijl ik letterlijk de week ervoor nog tegen mijn vriendin zei: “werk is nu wel even negatief qua energie, maar dat haal ik wel in met leuke en volle weekenden met vrienden en familie”. Toen ik eenmaal besloten had dat ik echt niet meer door kon, werden de klachten eerst nog behoorlijk heftiger, maar toen daar eenmaal doorheen was kreeg ik weer wat hernieuwde energie. Ik ben van nature een nieuwsgierig persoon, dat was ik al toen ik een klein jongetje was. Dus ik ben me gaan verdiepen hoe het nou kon dat ík dít niet had aan zien komen.

Ik werd door een vriend getipt om eens de Eindbazen podcast te luisteren, en dan met name de aflevering met Mark Tichelaar, over Focus Aan / Uit. Na de podcast kwam het boek. En daar kwam ik wel heel veel zaken tegen die bij mij lagen en die zeker niet aan mijn werk-situatie lagen.

Focus is iets prachtigs, en het is heerlijk om met focus je (productieve) werk te kunnen doen. Maar je kunt niet oneindig focus hebben. Juist ook focus uit is super essentieel om je hersenen en je geest gezond en sterk te houden. Klinkt logisch toch? Maar voor mij was dit vooral zorgen voor een goede werk / privé balans, maar toch was dat niet voldoende geweest. Focus uit is gedefinieerd als: een periode waarin je hersenen géén nieuwe informatie hoeven op te nemen. Dus bijvoorbeeld: lekker uit het raam staren in je pauze (of nog buiten gaan wandelen, zonder prikkels). Alleen dat deed ik al jaren niet meer. Als ik al pauze nam dan zat ik vaak op mijn telefoon op YouTube of Twitter te consumeren. En dat is natuurlijk nog steeds focus aan volgens bovenstaande definitie.

In de afgelopen jaren heb ik mezelf aan geleerd om focus uit onderdeel te maken van mijn dag. Dat begon met afkicken van mijn telefoon en dopamine-verslaafde brein. Ook uit het raam staren, en verplichte pauzes in een werkdag zijn hier onderdeel van. En een fijne bijvangst is dat je ook juist ‘s avonds met je partner veel minder afleiding hebt, en daarmee meer verbinding in de vorm van een goed gesprek.

Maak het praktisch en klein:

Bewustwording

• Hoe vaak staat jouw focus ‘uit’ op een dag?
• Kijk eens op je telefoon naar hoeveel schermtijd je op een dag hebt? Hoeveel hiervan is écht nodig? Hoeveel is voor social media en andere afleiding?
• Heb je vaak het gevoel dat er te weinig tijd in je dag zit? Kijk dan nog eens naar bovenstaande!

Praktische uitdagingen:

• Leg je telefoon in het weekend eens een hele dag ergens in een kast. Hoe vaak denk je er dan aan en heb je de behoefte om hem te pakken?
• Kijk een week ‘s avonds geen tv, maar ga dingen doen waar je nooit “tijd voor hebt”
• Neem op een werkdag échte pauzes, waarbij je focus echt ‘uit’ staat. Dus dat je hersenen geen nieuwe informatie te verwerken krijgen.

Helpende gedachte:

• Ongeacht van waar je bent, probeer het volgende tegen jezelf te zeggen:

STOP. Kijk om je heen. Zie je hoe mooi het is?